MENU

Drodzy Rodzice, dzisiaj kolejne propozycje zabaw i ćwiczeń logopedycznych.
Mowa bezdźwięczna
Mowa bezdźwięczna, to specyficzny rodzaj zaburzenia mowy, który polega na nieużywaniu
przez dziecko głosek dźwięcznych i zastępowaniu ich głoskami bezdźwięcznymi.
Dziecko w wieku szkolnym, nadal mówiące bezdźwięcznie, zwykle ma problemy z
czytaniem i pisaniem, gdyż pisze najczęściej tak, jak słyszy i mówi. 
Nie czekajmy, aż dziecko „wyrośnie z mowy bezdźwięcznej” i pamiętajmy, że tak jak
w przypadku innych wad wymowy, im wcześniej rozpoczniemy terapię, tym lepiej.
Ważne jest uświadomienie dziecku różnicy w wymowie głosek dźwięcznych i
bezdźwięcznych. Gdy dotyka ono dłonią krtani lub czubka głowy, przy dźwięcznych
głoskach powinno poczuć wibracje. Samodzielnie rodzice mogą wykonywać ćwiczenia
zwiększające napięcie mięśniowe narządów artykulacyjnych, czyli policzków, warg, języka,
a także ćwiczenia słuchowe, przygotowujące dziecko do słyszenia, a następnie prawidłowego
wymawiania głosek dźwięcznych.

Wywoływanie głosek: f, w.
Nieprawidłowa wymowa głosek „f” i „w” może być następstwem słabej pracy mięśni warg,
słabej ruchomości szczęki lub nieprawidłowego zgryzu.
Dobrym ćwiczeniem przygotowawczym do wywołania tych głosek jest naprzemienne
zagryzanie górnej i dolnej wargi.
Ćwiczenia właściwe ( na przykładzie głoski w ).
Przy mowie bezdźwięcznej najprościej rozpocząć naukę dźwięczności od głoski w.
Można rozpocząć ćwiczenia od przedłużonego wymawiania głoski u – palcem lekko
przyciskamy dolną wargę do górnych zębów, aż do wytworzenia odpowiedniego dźwięku.
wa, wo, wu, we, wy, wi
wał, wata, waza, wanna, wakacje, wózek, wesoły, wyspa, włosy, wróg, wrona, wianek,
wiosna, wieś, wieczór
awa, owo, uwu, ewe, ywy, iwi
kawa, trawa, owoce, słowo, krowa, głowa, dwa, tramwaj, powieść
wesołe wakacje, wielki wieniec, siwe włosy, worek wełny ,wysoka wanna, brązowa walizka,
wielki wieniec, wiosenna ulewa.

W walizce jest wata.
Na wakacjach jest wesoło.
Weronika pije kawę.
Tata na nowy krawat.
Krowy skubią trawę.
Wieczorem wieje wiatr.
Paweł mówi wiersz o wiewiórce.
Różnicowanie głosek w –f
wa – fa, awa – afa wo
– fo owo – ofo wu
– fu uwu – ufu we
– fe ewe – efe wy
– fy ywy – yfy wi
– fi iwi – ifi
waza, fotel, wanna, foka, kowal, żyrafa, mewa, szafa…
wysoka fala, wesołe ferie ,wysoki Felek
kolorowe kwiaty, wianek z fiołków, fajna zabawa
Wanda siedzi na fotelu.
Wiesiek pracuje w fabryce.
Na ferie Władek pojechał do Krakowa.
Dziewczynka plecie wianek.
Foka wskoczyła do wody.
Na zakończenie zapraszam do wspólnego zaśpiewania piosenki „Żyrafa fa, fa, fa”

Pozdrawiam serdecznie i życzę zdrowia.
Logopeda – Alicja Ławrywianiec

Drodzy Rodzice, dzisiaj parę praktycznych rad. Są to ogólne wskazówki i przykłady aktywności,
które w naturalny sposób wspomagają rozwój mowy dziecka.

Jak stymulować mowę dziecka?

1. Wykonuj z dzieckiem ćwiczenia oddechowe utrwalające prawidłowy sposób oddychania.

 - wąchanie kwiatków, czyli powolne wciąganie powietrza nosem,

 - nadmuchiwanie kolorowych baloników,

- dmuchanie na wiatraczki i kolorowe piórka,

 - wydmuchiwanie baniek mydlanych,

- dmuchanie do pustej butelki,

- dmuchanie przez słomkę do kubka z wodą, wywoływanie bąbelków,

 - przenoszenie za pomocą słomki papierowych lub piankowych elementów,

- dmuchanie na płomień świecy, starając się go nie zgasić,

- wdmuchiwanie piłeczki do bramki,

- ziewanie jak hipopotam,

- chuchanie na ręce i na lusterka,

  - gwizdanie na gwizdku.

Pamiętaj, żeby pomieszczenie było przewietrzone. Wybierz jedno lub dwa ćwiczenia                   i wykonaj je jeden raz. Ćwiczeń oddechowych nie może być zbyt wiele, aby u dziecka nie doszło do zawrotów głowy.

2. Zachęcaj dziecko do udziału w codziennych czynnościach. Opowiadaj o tym, co robicie.

Mama je jabłko. Jabłko jest czerwone i słodkie. Zobacz.

Teraz założymy sweter. Sweter jest zielony i miękki. Ma guziki.

To jest dom. Dom jest duży. Ma okna.

Umyj zęby. Gdzie masz zęby? Pokaż.

Ważne żeby zdania nie były zbyt skomplikowane, a słownictwo bliskie dziecku.

3. Nazywaj emocje:

Podczas czytania, oglądania obrazków, czy sytuacji z życia codziennego warto nazywać emocje.

np. Mama jest wesoła i śmieje się.

Dziewczynka jest smutna i płacze.

4. Wzmacniaj osiągnięcia dziecka poprzez pochwałę oraz powtórzenie wypowiedzianego przez nie słowa.

 

5. Czytaj dziecku.

Warto poświęcić choćby 15-30 min dziennie na przeczytanie dziecku bajeczki. To nie tylko rozwija wyobraźnię, lecz także poszerza zasób słownictwa, uczy koncentracji uwagi i daje dziecku poczucie bliskości. 

6. Dbaj o poprawność swoich wypowiedzi. Pamiętaj, że dziecko naśladuje właśnie Ciebie!

Nie posługuj się językiem dziecka. Nie spieszczaj nadmiernie form. Nie nazywaj przedmiotów, czynności lub osób w taki sam sposób jak dziecko.

7. Wykonujcie zabawy rytmiczno-ruchowe.

Przykłady:

Rodzic wystukuje rytm (np. na tamburynie, bębenku, klaszcząc w dłonie). Dziecko porusza się zgodnie z rytmem. Głośne i wolne stukanie (idzie niedźwiedź) – dziecko idzie powoli, mocno stawiając nóżki na podłodze; cichsze, ale szybkie stukanie – dziecko porusza się lekko i szybko (idzie mały miś).

Śpiewanie piosenki i jednoczesne pokazywanie:

https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE

Głowa – ramiona – kolana – pięty , kolana – pięty, kolana - pięty

Głowa –  ramiona – kolana – pięty

Oczy – uszy – usta – nos.

8. Ucz dziecko piosenek, wierszyków i wyliczanek.

Piosenki, wierszyki i wyliczanki rymują się, a dzięki swej melodyjności są łatwe do przyswojenia.

https://www.superkid.pl/rymowanki-1

9. Zachęcaj do rysowania.

Komentuj co robi, opowiadaj o tym co widzisz na obrazku. Zadawaj pytania.

Można także łączyć rymowanki z rysowaniem:

np.

To prostokąt i dwa koła

Z przodu kwadrat, z tyłu rura

Warczy, prycha i już wiecie,

Że to auto ma być przecież!

10. W czasie zabawy wcielajcie się w różne role.

Zabawy tematyczne (np. w kucharza, czy sklep) nie tylko rozwijają wyobraźnię, lecz także uczą naprzemienności ról, zasad zachowania w określonych sytuacjach komunikacyjnych oraz poszerzają zasób słownictwa dziecka.

11. Staraj się nie wyręczać dziecka w mówieniu.

Jeśli ma trudność z wypowiedzeniem wyrazu, pozwól mu spokojnie dokończyć, po czym powiedz ten wyraz jeszcze raz – poprawnie.

12. Nie poprawiaj uporczywie każdego słowa i każdej niegramatycznej wypowiedzi dziecka.

13. Nie wymagaj od dziecka, aby wymawiało głoski, na które rozwojowo nie jest jeszcze gotowe.

 

Z życzeniami sukcesów – Alicja Ławrywianiec